Nowy Łowiczanin - 2015 r./ nr.48 |
Parafia Stachlew pod wezwaniem Matki Bożej Jasnogórskiej została powołana dekretem,
Kapituły Metropolitalnej Warszawskiej z dnia 25 kwietnia 1985 r., wszedł w życie 1 maja 1985 r.
Stachlew niegdyś należał do parafii św. Wojciecha w Makowie. Z terenu macierzystej parafii przyłączono do nowej następujące miejscowości: STACHLEW I (szkolny), STACHLEW II (od kolei), STACHLEW III (kapliczny), SIELCE LEWE, SIELCE PRAWE. Z terenu parafii św. Macieja w Bełchowie przyłączono część wsi Polesie od nr 1 do nr 61
Pod koniec lat 70 z inicjatywy proboszcza Makowa ks. Mariana Godlewskiego, bez zezwolenia władz administracyjnych i o dziwo, nawet kościelnych, rozpoczęto budowę kaplicy. Zaadaptowano na ten cel oborę gospodarczą w Stachlewie III.
święcenia kapłańskie - 11 sierpnia 1957 r., Kard. Stefan Wyszyński
proboszcz :Parafii Matki Bożej Królowej Polski w Warszawie (Anin) listopad 1973 – maj 1976
Prymas Polski Stefan Wyszyński , dekretem z 1 sierpnia 1976 r. mianował proboszczem parafii Maków ks. Mariana Godlewskiego ,pełnił funkcję do 25 czerwca 1982 roku ,przekazał swe obowiązki ks. Brunonowi Dąbrowskiemu .
ks. Marian Godlewski ,zmarł 16 marca 2002 r ,pochowany -Cmentarz Południowy w Warszawie .
,,Wydział do Spraw Wyznań Wojewódzkiego Urzędu w Skierniewicach zawiadamia w sprawie ks. M. Godlewskiego ,23 października 1979 r.:
w związku z jego szkodliwą działalnością ,polegającą na rozbudowie od dnia 20 .X.1979r. bez wymaganego pozwolenia ,istniejącej nielegalnie od 1977 roku kaplicy zaadoptowanej z obory gospodarskiej w Stachlewie ,parafia Maków ,gmina Łyszkowice.(...) Władze budowlane wstrzymały prace i dały nakaz rozbiórki(...) Mimo dwukrotnego zakazu wstrzymania robót budowa trwa nadal .Prace muszą być wstrzymane ,gdyż jest to działalność nielegalna .Wyznaczono grzywnę w sumie 2 tys. złotych ,prace trwają jednak nadal .Protestujemy przeciw bezprawiu !dyrektor U.S.W w Skierniewicach M .Wiśniewski, Wojewoda skierniewicki Stanisław Barański (Od 1975 do 1980 sprawował funkcję pierwszego w historii wojewody skierniewickiego.)'']
Budowę utrudniały ówczesne władze, co jakiś czas nasyłając Milicję Obywatelską, która zakładała plomby na budowie. Zdarzało się, że milicjanci przyjeżdżając na plac budowy zastawali tylko chodzącą betoniarkę, a budowniczowie ukrywali się w pobliskich zbożach i łąkach, ostrzeżeni przez starsze osoby, które siedziały na drogach dojazdowych i po zobaczeniu tak zwanego gazika MO, machały do siebie chustkami. Pomimo wszystkich trudności i nieporozumień, poświęcenia kaplicy dokonał ks. bp. Jerzy Modzelewski z Warszawy 9 XI 1980 roku.
Kaplica lata 80 ub. wieku |
ks. bp. Jerzy Modzelewski ks. dziekan Jerzy Wasiak Stachlew 9 XI 1980 r . |
Stachlew 9 XI 1980 r . |
Stachlew 9 XI 1980 r . |
Dla mieszkańców Stachlewa było to wydarzenie podniosłe i bez precedensu, które wieńczyło ich ciężką pracę i trud, który włożyli, aby z obory powstała kaplica i służyła jako Dom Boży. Pewnie wtedy nie przypuszczali, że ta nieduża kaplica stanie się małym krokiem, który doprowadzi do powstania parafii. O do tego czasu w kaplicy były odprawiane msze św. niedzielne i świąteczne. Księża z parafii Maków dojeżdżali też w tygodniu na katechizację.
1982 rok |
1982 rok |
1982 rok |
1982 rok |
1982 rok |
Z powodu dość uciążliwego dojazdu do Stachlewa, szczególnie zimą, ks. biskup wysunął propozycję, by w Stachlewie powstał samodzielny ośrodek duszpasterski. Tak też się w końcu stało, po wielkim trudzie... Ale „ziarenko” zostało rzucone właściwie wtedy. Zwolenników i przeciwników tej propozycji było po równo zarówno wśród mieszkańców, jak i we władzach kościelnych, nie wspominając o państwowych. W roku 1984 salę katechetyczną przeznaczono na dom dla pierwszego księdza, który zamieszkał tam na stałe – był to ks. Waldemar Kaniewski. Zajęcia religii odbywały się w prywatnym domu obok. Kaplica służyła mieszkańcom przeszło dekadę. Starania o utworzenie ośrodka duszpasterskiego rozpoczął pierwszy proboszcz ks. Waldemar Kaniewski, ale z różnych względów jego planów nie zrealizowano, chodziło o to, że jego plany kościoła przerastały możliwości tak małej parafii. Najkrócej rzecz ujmując ks. W. Kaniewski, jedyną inwestycję w nowo utworzonej parafii ,którą zrealizował ,była wymiana zamka w sali katechetycznej.
ks. Paweł Waldemar Kaniewski |
ś. † p. ks. Paweł Waldemar Kaniewski (1940 -2021) |
[W niedzielę Świętej Rodziny Jezusa, Maryi i Józefa, 26 grudnia 2021 roku, o godz. 1.30, w Szpitalu Powiatowym w Mińsku Mazowieckim, po długiej i ciężkiej chorobie nowotworowej, w wieku 81 lat, w 56. roku kapłaństwa zmarł ś. † p. ks. Paweł Waldemar Kaniewski organizator i pierwszy proboszcz Parafii św. Jana Chrzciciela w Miąsem.
Ksiądz Paweł Waldemar Kaniewski urodził się 15 stycznia 1940 roku w Pobyłkowie Małym. Pochodził z Parafii św. Tomasza Apostoła w Dzierżeninie (diecezja płocka).
Święcenia kapłańskie przyjął z rąk kardynała Stefana Wyszyńskiego 12 czerwca 1966 roku.
Jako wikariusz pracował w parafiach: św. Michała Archanioła w Puszczy Mariańskiej (1966-1967; DŁ), św. Marii Magdaleny w Łękach Kościelnych (1967-1968; DŁ), św. Wawrzyńca DM w Kutnie (DŁ; 1968-1971), św. Kazimierza w Pruszkowie (1971-1972; AW), św. Feliksa na Marysinie Wawerskim (1972-1973), Nawrócenia św. Pawła Apostoła na Grochowie (1973-1975), św. Marii Magdaleny na Wawrzyszewie (1975-1976; AW), MB Loretańskiej na Pradze (1976-1977), w latach 1977-1981 pełnił posługę kapelana na Cmentarzu Północnym a następnie wrócił do pracy parafialnej jako wikariusz Parafii św. Jozafata na Powązkach (1981-1984; AW) a następnie św. Wojciecha BM w Makowie (1984-1985; DŁ).
W listopadzie 1985 roku został proboszczem Parafii NMP Jasnogórskiej w Stachlewie (1985-1987; DŁ), skąd po półtorarocznej pracy został skierowany do Starogrodu, jako proboszcz parafii MB Częstochowskiej (1987-1988). Przez kolejne lata pracował jako: rezydent Parafii Przemienienia Pańskiego w Grodzisku Mazowieckim (1988-1989; AW), wikariusz Parafii św. Wincentego a Paulo na Targówku (1989-1994), wikariusz Parafii Miłosierdzia Bożego w Legionowie(1994-1997).
13 czerwca 1997 roku bp Kazimierz Romaniuk powierzył mu zadanie organizowania struktur parafialnych w Miąsem. Ksiądz Paweł Waldemar Kaniewski był najpierw administratorem (1997-1999) a następnie proboszczem Parafii św. Jana Chrzciciela (1999-2003).
26 marca 2003 roku został przeniesiony na Saską Kępę jako rezydent do Parafii MB Nieustającej Pomocy (2003-2015). W styczniu 2015 roku zamieszkał w Domu Księży emerytów w Otwocku.
Dobry Jezu, okaż Księdzu Pawłowi swoje miłosierdzie!]
W 1987 r. bp. K. Romaniuk mianował proboszczem ks. Stanisława Pawlinę, który wznowił działania zorganizowania placówki parafialnej z prawdziwego zdarzenia z kościołem, plebanią i cmentarzem. Na początku nowy proboszcz powołał radę parafialną składającą się z 12 osób. Byli to: Marian Kowalski, Wacław Niedźwiadek, Stefan Bakalarski, Marian Kowalski, Marian Wiercioch, Stanisław Cierant, Ryszard Brzozowski, Eugeniusz Pracki (sołtys ), Stanisław Smolarek, Roman Wójt(sołtys z Sielc), Eugeniusz Kosmatka, Stanisław Markowicz.
Pierwszą inicjatywą było załatwienie odpowiedniego terenu, na którym mógłby powstać cmentarz. Grunty pod cmentarz zostały nabyte od państwa Józefa i Wiktorii Szymańskich, Marii i Jana Pawelców, Teresy i Stefana Koter, Zofii i Józefa Pokora. Po uporaniu się z formalnościami i uzyskaniu zgody obszar pola przeznaczony na wieczny spoczynek został ogrodzony. Wykonano drogi dojazdowe, wytyczono alejki, a pośrodku postawiono krzyż, który jest znakiem rozpoznawczym. W sierpniu 1988 roku cmentarz został poświęcony przez biskupa Mariana Dusia. Kończąc modlitwę na placu cmentarza, ksiądz biskup powiedział znamienne słowa „czuwajcie, bo nie znacie dnia ani godziny waszej” o czym dodał „ciekawe, kto będzie pierwszym mieszkańcem waszego cmentarza”. Mieszkańcy zaczęli rozglądać się wokół siebie, ale chyba nikt nie przewidział, że pierwszą osobą będzie trzymiesięczne dziecko...
Następnie zdecydowano się odkupić działkę w sąsiedztwie szkoły podstawowej na skraju Stachlewa I. Grunty nabyto od państwa Heleny i Franciszka Kosmatka, Heleny i Edwarda Ruta oraz państwa Siewierskich. Ksiądz proboszcz, z pomocą swoich parafian, przystąpił do organizowania materiałów budowlanych oraz środków finansowych z myślą o wzniesieniu świątyni, domu parafialnego i budynków gospodarczych. Wkrótce powstały plany budowy kościoła. Zadania tego podjęli się: architekt Aleksy Dworczak wraz z konstruktorem Januszem Frejem. Po zatwierdzeniu planów przez władze administracyjne i kościelne przystąpiono do prac budowlanych.1989 rok: pierwszym punktem działania wspólnoty było pobudowanie kapliczki NMP Niepokalanej na placu budowy, pustym polu, rżysku, na wzór św. Maksymiliana Kolbe, który w latach 20-tych też rozpoczął swoje wielkie dzieło właśnie od postawienia kapliczki Niepokalanej. Następnie pobudowano budynek gospodarczy o wymiarach 30x5 m, który służył jako garaż i magazyn dla materiałów budowlanych oraz jako jadalnia dla pracowników, a po ukończeniu jako nowe mieszkanie dla księdza proboszcza i jego mamy. Głównym majstrem przy pracach budowlanych był pan Franciszek Zbącki z Sielc Prawych.Po otrzymaniu planu realizacyjnego pod budowę kościoła i domu parafialnego, który miał też służyć jako dom katechetyczny, został zaproszony majster budowlany
p. Kazimierz Łopata z Wicia, aby wytyczyć ławy fundamentowe. Zaproszenie przyjął, wytyczył, jednak dalszej pracy się nie podjął. W okresie budowy było kilku majstrów prowadzących prace budowlane:– Andrzej i Jerzy Dzikowscy z Samic,– Franciszek Zagawa z Bełchowa, – Tadeusz Żałoba z Serok,– Stanisław Maciejak z Woli Makowskiej. Nad całością czuwał i doglądał prac ks. proboszcz Stanisław Pawlina, niejednokrotnie z kielnią w ręku. 5 stycznia 1992 roku otrzymał on zresztą oficjalne potwierdzenie, oświadczenie o podjęciu obowiązków kierownika budowy.
Ks. proboszcz oraz mieszkańcy wspólnoty parafialnej zaprosili do Stachlewa J.E. Ks. Prymasa Polski Józefa Glempa, by poświęcił, pobłogosławił plac budowy oraz wmurował kamień węgielny. Kamień ów został poświęcony przez Ojca Świętego Jana Pawła II, podczas kolejnej jego pielgrzymki do Ojczyzny w Warszawie. 12 IX 1991 roku Prymas Polski Józef Glemp odprawił Mszę św. przy polowym ołtarzu na placu budowy i dokonał wmurowania kamienia węgielnego. W słowie wstępnym podziękował i wyraził wdzięczność za zaproszenie – „Bardzo lubię odwiedzać takie małe parafie, małe wspólnoty, jak Wasza, ponieważ jest tu prawdziwe życie chrześcijańskie, zwłaszcza entuzjazm przy budowie nowej świątyni – tak jak życie pierwszych chrześcijan” – mówił. W homilii ks. Prymas mówił:
„Byście byli odporni na wszelkie trudności, które czekają przy wznoszeniu Domu Bożego”, dalej zachęcał: „Zaufajcie Bogu, opiece NMP Jasnogórskiej, która jest waszą patronką i naszą Matką, jak również patronowi waszego kościoła, św. Stanisławowi. Proszę was o modlitwę w intencji budowy, do pomocy, do ofiarności, jak również by uniknąć nieszczęśliwych wypadków przy budowie”
Wizyta zgromadziła ok. 1,5 tys. osób i odbiła się głośnym echem w całej okolicy i regionie. Mocne i gorące słowa zachęty wygłoszone przez Prymasa, skierowane do tak wielkiej rzeszy zebranych, wpłynęły pozytywnie na wszelkie zaangażowanie się w prace i ofiarność przy budowie, nie tylko wspólnoty parafialnej Stachlewa i Sielc, ale także okolicznych parafii. Fundusze i materiały budowlane gromadzone były w przeróżny sposób, oficjalny i półoficjalny. Środki pieniężne pozyskiwane były w innych parafiach, w Makowie, Bełchowie, Godzianowie, Pszczonowie i Łyszkowicach.
Niech jako przykład posłużą wspomnienia ks. Stanisława:
„Któreś zimowej niedzieli kilku radnych udało się z kwestą na rzecz budowy do sąsiedniej parafii Pszczonów. Przed wieczorem wrócili, by pozyskane fundusze przekazać. Jeden z radnych powiedział:
– Proboszczu, dużo tego nie ma, ale tak zmarzliśmy, że musi ksiądz postawić „coś mocniejszego”
– i tak dyskutowaliśmy do późna w nocy.
Pomoc finansową otrzymano również np. z parafii Kocierzew. Tak się złożyło, że proboszczem w Kocierzewie był wtedy ks. Zbigniew Skiełczyński. Opowiadał mi, jak to ogłosił w swej parafii, że taca z kolejnej niedzieli będzie przeznaczona dla księdza Pawliny na rzecz budowy kościoła w Stachlewie. Odzew ze strony wiernych był natychmiastowy. Powiem tylko, że ofiary złożone na kościół w Stachlewie przekraczały dziesięciokrotnie zwykłą tacę niedzielną w Kocierzewie. Niejednokrotnie ks. proboszcz był zapraszany na rekolekcje, odpusty, skąd też pozyskiwał środki pieniężne. Zdarzało się, że pieniądze były pożyczane od prywatnych osób i po jakimś czasie oddawane, zaznaczyć należy, że niektórzy nie chcieli zwrotu pieniędzy. Tak mała parafia nie udźwignęłaby sama nakładów finansowych oraz pracy. Było to wielkie przedsięwzięcie w dobie kryzysu gospodarczego. W dużej mierze stało się to możliwe i realne dzięki zaangażowaniu się w dzieło budowy rady parafialnej, mieszkańców, ks. proboszcza, jego przyjaciół oraz „ziomków” z Wicia i Kocierzewa.
W roku 1996 – 31 sierpnia – starania proboszcza i parafian zostały nagrodzone. Uroczystości poświęcenia kościoła rozpoczęto od rekolekcji. Uroczystą mszę św., w trakcie której dokonano poświęcenia, celebrował biskup ordynariusz diecezji łowickiej Alojzy Orszulik, homilię wygłosił bp. Władysław Miziołek z Warszawy. Ks. biskup w swej homilii nawiązał do historii parafii, mówił o trudzie, z jakim wiąże się budowa ośrodków duszpasterskich w małych miejscowościach, wyraził swe uznanie dla wytrwałości proboszcza i parafian, kończąc słowami:
„Niech ta Świątynia pobudza nasze sumienia, byśmy byli wierni Bogu, Krzyżowi i Ewangelii”.
Z kolei ks. biskup Alojzy Orszulik powiedział: „Nowa świątynia Stachlewska wzbogaciła zasoby całej diecezji. Niech mury tej świątyni będą wypełnione żywym Kościołem”.W uroczystości poświęcenia kościoła uczestniczyli górnicy z Jastrzębia Zdroju, wojewoda skierniewicki, wójtowie z gmin Łyszkowice, Maków oraz radni samorządów lokalnych.
Uroczystości poświęcenia kościoła - 31 sierpnia - 1996 rok
W dniach 10-17 V 1998 r. w parafii odbyły się pierwsze misje święte. 8 maja 1999 r. bp. Alojzy Orszulik dokonał konsekracji kościoła i ołtarza, czyli namaszczenia i poświęcenia. Namaszczenie kościoła oznacza poświęcenie go dla kultu chrześcijańskiego całkowicie i na zawsze. Zgodniez tradycją dokonuje się 12 lub 4 namaszczeń, przez co zaznacza się, że kościół jest obrazem Świętego miasta Jeruzalem. Został sporządzony akt poświęcenia i namaszczenia kościoła podpisany przez biskupa, proboszcza i delegatów wspólnoty.
Podczas VII pielgrzymki papieża Jana Pawła II do Ojczyzny i Łowicza 14 VI 1999 r. zostały poświęcone korony dla obrazu NMP Jasnogórskiej w kościele w Stachlewie.
Koronacja obrazu NMP Jasnogórskiej w Stachlewie 26-08-1999 r. przez bp. A. Orszulkia
W życiu są dni ,sytuacje i chwile ,kiedy nie wiadomo co powiedzieć .I dzisiaj jest właśnie taki dzień. Dzisiaj przede wszystkim powinniśmy dziękować Bogu że w swych zapiskach ,notatkach
,nie pomylił się – nie pomylił się i wpisał w historię Naszej Parafii ,w historię wsi Stachlew ,w historię wsi Sielce ,sługę swojego księdza Stanisława Pawlinę .Pewnie dwadzieścia siedem lat temu widział ,tam z góry że chęci są ,że potrzebny jest tutaj w naszej wspólnocie Dobry Gospodarz. No cóż dzisiaj powiedzieć ,chyba tylko tyle że ksiądz Stanisław Pawlina wpisał się w tę historię naszej wspólnoty Złotymi Zgłoskami .
Główny ,,Inżynier ,,Matki Bożej Stachlewskiej ,,
Ks.Stanisław Pawlina,skromny pracowity,dobry Człowiek
,,Dobra dusza jest jak ta świeca, sama się spala a innym przyświeca
Wierny przyjaciel jest potężną obroną - kto go znalazł - skarb znalazł,,
Niech ten dzień będzie naszym wspólnym przekazem tej historii ,następnym pokoleniom
Jeśli Bóg jest na pierwszym miejscu ,to wszystko inne jest na swoim .Chcemy ,aby kolejne pokolenia parafian tego kościoła wiedziały ,czyje serce bije w jego murach..
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz