[ warto zwrócić też uwagę na jeden element Księżanki w ręku ]
''Moja
bielizna jest zawsze śnieżno-biała, bo w wyborze mydła jestem
bardzo ostrożna. Używane przeze mnie
mydło musi oszczędzać bieliznę, być wydajne i tanie.
Dlatego
też zawsze kupuję:''
W 1921 r.
pojawiła się pierwsza partia mydła marki „Jeleń”. Fabryka
należała wówczas do Towarzystwa Przetworów Tłuszczowych
„Saturnia”. Do produkcji mydła „Jeleń-Schicht” używano
najlepszych gatunków tłuszczów roślinnych, w tym oleju
kokosowego i palmowego oraz najlepszych tłuszczów
zwierzęcych, posiadających do 75% zawartości kwasów
tłuszczowych. W produkcji stosowano tłuszcze rozszczepiane
nowoczesną metodę Krebitza. Wówczas rozpoczęto produkcję
kosmetyków na małą skalę. 
W 1926 r. niemiecki
koncern „Schicht” przejął całkowicie kontrolę
nad zakładem. Od 1928 r. nazwa brzmiała Przemysł
Tłuszczowy „Schicht” S.A. W 1930 roku (w innym źródle
1935) do spółki przystąpiła angielska firma „Unilever”
Ltd, co spowodowało ostatnią przed wojną zmianę nazwy
koncernu i fabryki na Przemysł Tłuszczowy „Schicht-Lever”
SA. Koncern stał się monopolistą w produkcji mydła
i proszków do prania oraz innych przetworów
tłuszczowych. Do najbardziej znanych produktów należały
mydła „Jeleń Schicht” i „Biały Jeleń”, oraz „Radion”
– proszek piorący, „Lux” – środek do prania
delikatnych tkanin, „Vim” – do czyszczenia i szorowania
.
W latach
dwudziestych i trzydziestych znak Jelenia w Polsce kojarzył się z
niemiecką wytwórnią Schicht, której wyrób był mocno reklamowany
i odniósł duży sukces nie tylko na naszym rynku.
-
Kawiarnia "Gastronomia" przy zbiegu ulic Nowego Światu i
Alej Jerozolimskich w Warszawie-widok zewnętrzny. Widoczne neony
reklamowe i reklama mydła Schicht Jeleń-rok 1934
W latach 20 i 30 ubiegłego wieku bardzo często na fotografiach z udziałem Księżaków pojawia się jeden element ,który charakteryzuje podejście mieszkańców Księstwa Łowickiego do swojej wiary .....
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz